به گزارش مشرق، امیررضا واعظی آشتیانی گفت: قرارداد با پژو 400 میلیون یورو سرمایه گذاری است، و بناست که شرکت پژو سالیانه 200 هزار دستگاه خودرو در ایران تولید کند. در سال 2020 به استناد این افزایش تولیدی که پژو انجام می دهد؛ تولید ایران به یک میلیون و چهارصد هزار دستگاه و بعد از مدتی به دو میلیون دستگاه برسد. این ماحصل قرارداد است و سه خودرو 208، 2008 و 301 که به طور متوسط 6 تا 8 سال از عمر تولید آنها می گذرد.

وی گفت: قرار بر این است که  40 درصد این محصولات تولید داخلی باشد. منتهی گفته نشده که این 40 درصد از کی و چه زمانی باید شروع شود. نکته مهمتر این است که وقتی قطعه سازان بین 7 تا 10 هزار میلیارد تومان از خودرو سازان طلب دارند، و مقدار قابل توجه ای از نقدینگی‌شان جزء دیون خودرو سازان است؛ چگونه قطعه سازان می توانند سرمایه گذاری در قطعات این خودرو ها را داشته باشند و بتوانند هزینه فالب سازی این خودرو ها را که پژو دارد بحثش را می کند انجام دهند.

معاون اسبق وزیر صنعت افزود، از سوی دیگر قطعه سازان بدهی های کلان معوقه به بانک ها دارند، آیا تدابیری برای این قضیه اندیشیده شده است؟ دولت چگونه می خواهد قطعه سازان را حمایت کند؟ و نکته مهمتر زمان اجرای 40 درصد تولید داخلی است. آیا زمانی می خواهد اجرا شود که خودروساز فرانسوی کل تولیدش را می خواهد انجام دهد و سود خودش را ببرد و نهایتا اینکه این خودروها از مدل امروز خودش هم عقب افتاد تازه آن موقع مثل 405 می خواهد تولید داخلی کند؟ نکته حایز اهمیت این است که این خودروها که قرار است در ایران تولید و یا به تعبیری مونتاژ شود قابلیت صادرات دارند؟

واعظی خاطرنشان کرد:  تصور بنده این است که قرارداد با شرکت پژو شاید یک بخش آن به این دلیل باشد که  دولت برای ترمیم رابطه سیاسی خود با اروپا به آن تن در داده است.

وی گفت: ما افق روشنی در صنعت خودرو نمی بینیم. استراتژی مشخصی هم خودرو سازان تعیین نکرده اند که به دنبال چه هدفی هستند؟ و دقیقا اتفاقی که برای ال 90 در دولت اصلاحات افتاد و به هر قیمتی ال 90 را  ظرف 8 الی 9 سال به یک شکل و مدل تولید می کنند، این اتفاق برای پژو نیز دارد تکرار می شود. همان تفکر و اشخاصی که ال 90 را به ایران آورد این قرارداد 400 میلیون یوروی پژو را انجام داده اند.

معاون اسبق وزیر صنعت گفت: وقتی که قراردادی 400 میلیون یورویی را با پژو انجام داده اند باید صنعت خودرو یک افق روشن را مشخص کرده باشد. اما تا کنون راجع به این موضوع چیزی مشخص نشده است و نکته مهمی را طرح نکرده اند. فقط همین بحث را مطرح می کنند که این قرارداد منعقد شده است و 40 درصد از آن تولید داخلی بشود حالا این 40 درصد از کی می خواهد شروع شود، قطعه سازان چه سرنوشتی خواهند داشت، سرمایه گذاریهای کلان در این بخش را قطعه سازان با توجه به شرایط  اقتصادی  که دارند چگونه باید انجام دهند و بدهی خودرو سازان به قطعه سازان چه خواهد شد، سرنوشت این قرارداد را در هاله ای در ابهام قرار داده است.

واعظی آشتیانی تاکید کرد، ضمن اینکه صنعت خودرو سازی یک صنعت پول بری است، یعنی باید پول فراوان تزریق شود تا از کنارش بهره وری لازم را انجام داد و نکته مهم هنوز تعریف نکرده اند که این خودرو ها چند درصدش می خواهد صادر شود؟ و اینکه مسئولین صنعت و مسئولین تصمیم گیر و تصمیم ساز در عرصه خودرو باید جواب بدهند و روشن کنند که ما می خواهیم مونتاژ کار باشیم و یا می خواهیم خودرو ساز باشیم؟

وی افزود، در این رابطه چین در سال 1984 با شرکت فولکس واگن قرارداد بست و آنها در چین سرمایه گذاری مشترکی انجام دادند، ضمن اینکه یک شرکت چندملیتی را تشکیل دادند هم سرمایه هم فناوری و هم الگوی مدیریتی آوردند که با بومی سازی کشور چین به‌گونه‌ای عمل شد که امروز چینی‌ها ادعای تولید 20 میلیون خودرو و صادرات آن به کشورهای خاورمیانه، افریقا و آسیا را دارند. این نشان می‌دهد که یک استراتژی کلان در بخش تولید، مونتاژ و چگونگی سرمایه گذاری در چین تعریف شده است.

معاون اسبق وزیر صنعت، معدن و تجارت تاکید کرد: مجلس و سایر دستگاهای نظارتی باید پیگیری کنند که آن افرادی که در قرارداد ال 90 بودند و در این قرارداد نقش داشته اند و نتیجه آن را می بینیم چرا اینگونه عمل کرده اند که برخی در حلقه اصلی دولت یازدهم هم جای گرفته اند. براساس شنیده ها در این قرارداد اگر تحریم ها برگردد شرکت پژو نیز گفته ما نیز ایران را ترک می کنیم مانند دفعه های قبل که این اتفاق افتاد و این قرارداد حکایت از یک قرارداد ترکمنچای خواهد داشت منتهی در بخش صنعتی. و هیچ اعتباری به آنها نیست.

فرانسوی ها دنباله رو سیاستهای امریکا هستند و آن چیزی که تجربه نشان داده این است فرانسوی ها مطیع سیاستهای امریکا هستند. نکته حایز اهمیت این است که عضو انجمن قطعه سازان مدعی شده است که چه اشکالی دارد که ما با پژو فرارداد ببندیم و اگر بنا بر این است که پژو برای تحریم از ایران رفت، دیگر شرکت ها هم که می روند. و شرکت پژو را با آن شرکت ها مقایسه می کند. وقتی عضو انجمن قطعه سازان حمایتی از صنعت خودرو ندارد شما چه انتظاری دارید از دیگران.

معاون اسبق وزارت صنعت در پایان تأکید کرد:  در صورتی که ما برندهای دیگری در اقصی نقاط دنیا داریم که این امادگی و قدرت را دارند که بیایند با ما وارد مذاکره شوند که هم سرمایه بیاورند و هم انتقال تکنولوژی بدهند. اینکه ما با شرکت پژو قرارداد ببندیم تکرار همان رویه‌های گذشته است و منطقی نیست.